DVT یا همان لخته شدن خون در اندام تحتانی
لخته شدن خون در پا یاترومیوز هر رید های عمقی به خصوص در اندام تحتانی یک بیمار شایع و در نوع خود خطرناک می تواند باشد.
همانطوری که اگر آب جریان نداشته باشد و ساکن باشد فاسد می شود یا جلبک می بندد، خون هم اگر در جریان نباشد و ساکن باشد لخته تشکیل می شود، حتما اتفاق افتاده است که دستتان بریده باشید و وقتی که روی زخک فشار وارد می کنید (تا حدودی راکد می کنید) لخته تشکیل شده و خونریزی قطع می شود و اگر محل زخم را دستکاری کنید مجددا خونریزی می کند. این می تواند یک مثال خیلی سطحی از تشکیل لخته باشد.
اگر در عروق اندام تحتانی خون (به هر دلیلی که باعث خواهد شد) راکد شود باعث تشکیل لخته می شود.
علائم تشکیل لخته در اندام تحتانی چیست؟ تورم اغلب یک طرفه ی پا درد و قرمز پا مهم ترین علائم ایجاد لخته هستند که می تواند همراه با اجساس تپش قلب هم باشند.
سوال اینجاست که چرا لخته تشکیل می شود؟ خب، علل زیادی در این مهم دخیل هستند و برخی از این علل همان علت های ایجاد واریس پا هستند. این موارد عبارتند از:
- نشستن طولانی مدت و عدم تحرک کافی در نتیجه چاقی
- ضربه یا آسیب که اخیرا به پاها یا لگن وارد شود ، چون باعث آسیب در گردش جریان خون می شود. با مکانیسم مشابه، عمل جراحی اخیر در پاها و لگن هم می تواند از عمل آن باشد.
- حاملگی
- مصرف برخی قرص های صد بارداری با استسترون بالا
- سرطان
- مرویدهای واریسی متعدد
- سن بالا (>65)
- مشکلات پزشکی خاص مثل ژنتیکی و قلبی و غیره که باعث افزایش ریسک ایجاد تشکیل خون می شود.
- استعمال دخانیات
- پرواز های طولانی
همانطور که ملاحظه می کنید عمل بسیار متنوعی می توانند باعث تشکیل بخته در اندام تحتانی شوند و این ها تنها بخشی از این فرایند پیچیده می باشد.
چگونه می توانیم DTV را تشخیص دهیم؟
برای جواب باید گفت که وجود علائمی که ذکر شده است (تورم پا، قرمزی و درد)
اغلب علائم غیر اختصاصی می باشند. یعنی حتی یک عفونت هم شاید همین علائم را ایجاد کند. در نتیجه نظر پزشک متخصص برای تشخیص و جهت سبک ، سنگین کردن و بررسی کامل بیمار و ریسک فاکتور ها ضروری است.
در صورت شک می توان از برخی تست های خونی و یا سونوگرافی کالرداپلر کمک گرفت.
جهت درمان نیز مثل همیشه اول باید ریسک ایجاد لخته را کاهش داد. اما چگونه؟
با ورزش، کاهش وزن، نوشیدن مایعات کلفی در طول روز، درمان بیماری های زمینه ای مثل واریس پا ، مشکلات قلبی و سایر بیماری های پزشکی.
برای درمان، بیمار بستری شده، مدتی تحت درمان با داروی رقیق کننده ی خون قرار می گیرد و سپس مرخص می شود. ولی همچنان باید ، بسته به علت تشکیل لخته ، مدتی را تحت درمان دارویی قرار بگیرد. این مدت می تواند 3 ماه یا مادام العمر باشد.
اگر لخته درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
اول از همه این که بیمار دچار علائم شدید می شود ، مثل درد شدید ، تورم شدید و غیره. ولی مهم این است که ممکن است لخته از جای خود کنده شده و به جای دیگر برود. یکی از خطرناک ترین جاها ریه هستند، که در این صورت باعث بروز آمبولی ریه (PE) می شود.
